Het is een zachte zwoele avond, net voor de zomer
Spanning in de lucht, voor een stille dromer
Hij kijkt omhoog, ziet miljoenen sterren
Een eeuwigheid op weg, naar het onbereikbaar verre
Hun vaal, wit licht valt over het plein
En hij denkt: “Dit is geen nacht om alleen te zijn”
Geen mens hoeft iets te weten, over deze nacht
Het leven gaat door, er is genoeg gewacht

Mijn ogen vallen toe, gedachten zweven vrij
De muze van de lust speelt een spel met mij
Avonden als deze, van een veel te warme zomer
’t Laatste toevluchtsoord van de eenzame dromer

Een warme bries zorgt voor geluid
De nacht is zacht… als z’n huid
Onuitgesproken woorden breken de sleur
Geen tien minuten later stond hij voor de deur
We praten niet… we fluisteren maar
Minuten duren uren, zo dicht bij elkaar
Stilaan komt de ochtend, de lucht kleurt oranje
De laatste kurk plopt van een fles champagne

Mijn ogen vallen toe, gedachten zweven vrij
De muze van de lust speelt een spel met mij
Avonden als deze, van een veel te warme zomer
’t Laatste toevluchtsoord van de eenzame dromer

De ogen vallen toe, gedachten zweven vrij
De muze van de lust speelt een spel met mij
Avonden als deze, van een veel te warme zomer
’t Laatste toevluchtsoord van de eenzame dromer

Mijn ogen vallen toe, gedachten zweven vrij
De muze van de lust speelt een spel met mij
Avonden als deze, van een veel te warme zomer
’t Laatste toevluchtsoord van de eenzame dromer

We hebben niet gevreeën, we zijn dan ook niet vrij
Maar na vannacht hoort die ander er wel bij
Het leven heeft niets te maken met vannacht
En de wereld draait maar door, terwijl er wordt gewacht
Op een avond zoals deze, van een veel te warme zomer
Het toevluchtsoord van de eenzame dromer