Het streven is voor helden en het wachten is voor bangen
Maar of je het moet hebben van verwachting of verlangen
Niet groter is je twijfel en niet kleiner is de pijn
Meer dan mens zul je niet zijn

Ik zou 't leven nou toch wel 'n beetje moeten snappen
Ik heb de zweep zo nu en dan behoorlijk horen klappen
Maar ik schrik nog even hard bij elke blauwe enveloppe
Houdt dat bang zijn nooit 'ns op?

Ik weet m'n moed te bewaren
En als je 'ns wist;
Ik zit op de blaren
Maar ik blijf een optimist

Het wordt beter, beter dan het gisteren was
Het wordt beter, beter dan het gisteren was

Het leven is een mijnenveld, wist iemand te vertellen
Je kan jezelf wel levenslang door angsten laten kwellen
Maar dat is niet produktief en daar schiet niemand wat mee op

Zeg me dan hoe ik het best m'n zorgen kan vergeten
Want zalig zijn de dommen, maar die kunnen dat niet weten
En onder al die onrust zoek ik orde in m'n kop
Zet die motor nou 'ns stop

En ik scheid de kleine bezwaren van wat er toe doet
En ik probeer m'n moed te bewaren
Want ook al komt 't nooit meer goed, nooit meer goed

Het wordt beter, beter dan het gisteren was
Het wordt beter, beter dan het gisteren was
Het wordt beter, beter dan het gisteren was
Het wordt beter, beter dan het gisteren was

Die zeven vette jaren die ik mezelf sinds jaar en dag beloof
Die heb ik nu maar laten varen, die zeven vette jaren
en ik zing het zelfs als ik het zelf allang niet meer geloof

Het wordt beter, beter dan het gisteren was
Het wordt beter, beter dan het gisteren was


(c) Axel Lukkien