Als het 's avonds donker wordt
En ik moet alleen naar m'n kamer
De gang over, de trap op
Vlak langs die donkere ramen
Dan piept de deur en kraakt de trap
Als ik naar boven wil lopen
't Is net of er iemand voor de grap
Achter me aan is geslopen

Maar kijk ik om, dan zie ik niets
En loop ik verder, hoor ik hijgen
Ik hol, ik ren, ik spring, ik vlieg
Bang dat ze me te pakken zullen krijgen

En ik roep dan:

refr.:
Nee, ik ben niet bang voor spoken
Nee, nee, ik ben niet bang voor spoken
Nee, nee, ik ben niet bang voor spoken
Ik ben niet bang, ik ben niet bang, ik ben niet bang

Boven kruip ik in m'n bed
Heel ver weg onder de dekens
Als het licht uit is, is het net
Of ik stiekem word bekeken
Dus laat ik het aan, totdat
M'n moeder me een zoen komt brengen
Ze noemt mij haar lieve schat
Maar ja, ze ziet niets van al dat enge

Ze zegt dat spoken niet bestaan
Maar zij heeft makkelijk praten
Zij is al zo groot en sterk
Die zullen ze wel met rust laten

refr.

Nu lijk ik nog erg klein
Maar ik word groot en ook veel sterker
Hoef ik nooit meer bang te zijn
Of hoef ik niets te laten merken
Als ik 'boe' roep, dan staan ze stijf
Van schrik en de bibberstuipen
Oh, wat moet dat heerlijk zijn
Als al die stomme spoken voor mij wegkruipen

Maar voor ik zo groot ben als m'n ma
Niet meer bang voor al die domme dingen
Jaag ik de spoken op de vlucht
Door steeds heel erg hard te zingen

refr.