Dus daar zit ik met mijn baby in een huisje op het duin
Verder weg buldert de branding, middagzon brandt op de tuin
Witte slanke akkerwinde wint het van de schrale grond
Vlinders wapp'ren door mijn blikveld, mijn bedauwde bier is blond
En ik weet het: dit genieten is sociaal geheel "verkeerd"
Maar ik voel me deze dagen nog alleen geengageerd
Met

Cleo in de kinderwagen op het geelgeschroeid gazon
Haar klein koppie in de schaduw
En haar blote, bruine trappelbeentjes in de goede zon

Alle leed van deze wereld? Ik doe of ik het niet zie
Zelfs de olie op de stranden kleeft niet aan mijn euforie
Ik denk aan de stoute geuren van een zeedoorzilte huid
Ik verlang weer naar mijn kerel, straks komt die de branding uit
En ik weet, ook dit verlangen strijdt met onze maatschappij
Maar ik voel me asociaal en nog alleen betrokken bij
Onze

Cleo in de kinderwagen op het geelgeschroeid gazon
Haar klein koppie in de schaduw
En haar tiental tere trappelteentjes in de gulle zon

Ik weet niets van wereldbranden, want de krant gebruik ik hier
Nog alleen als vliegenmepper en soms als toiletpapier
Ik wil ooit wel weer gaan strijden, maar ik was opeens zo moe
Moe van al die theorieen, kreten met pamfletten toe
En die nieuwe rode paters hebben allemaal gelijk
Maar ik zit hier achterover en ik kijk naar MIJN praktijk
Naar

Cleo in de kinderwagen op het geelgeschroeid gazon
Haar klein koppie in de schaduw
En haar mollig ronde babyknietjes in de vrije zon