Eens waren wij heel stout en Dwars tegen de draad Toen werden wij kabouters En wij kwamen in de raad Gedreven in kanalen Weg van de rivier Ze lieten ons verdwalen In een molen van papier
Ik schopte tegen het leven Ging als een gek tekeer Maar het bleek mee te geven Het bood geen weerstand meer Dat hele ideale Waarin ik had geloofd Bleek niet meer dan verdwalen In mijn eigen hoofd
Wij waren kleine zwervers Wij zwierven erop los Al onze dromen stierven In open veld en bos Ons restten de verhalen Van hoe het kwam en ging Je kunt alleen verdwalen In je herinnering
Voor zwervers is ons land te klein Het heeft geen enkele zin Als je denkt: dit is het einde Dan sta je aan 't begin Geen bergen en geen dalen In dit vlakke koninkrijk Wie kan er nou verdwalen Op de Afsluitdijk
De infra is gestructureerd De route uitgezet Als je denkt: ik zit verkeerd Ga dan naar een loket Daar kun je alles halen Meneer, daar zijn we voor Je kunt hier nog verdwalen In de gang van een kantoor
Wij waren kleine zwervers Wij zwierven erop los Al onze dromen stierven In open veld en bos Wij moesten wat verzinnen Toen ze vroegen naar de zin Ze lokten ons naar binnen En wij stonken er in
Ons restten de verhalen Van hoe het kwam en ging Je kunt alleen verdwalen In je herinnering