Dat stomme lied, dat niet uit je hoofd gaat Dat stomme lied, dat je niet met rust laat Je gaat ermee naar bed, je staat er weer mee op Vierentwintig uur per dag dreunt het door je kop
refrain: Dat stomme lied, 't maakt me soms zo kwaad, man Dat stomme lied, je wordt er psychopaat van Je fluit of zingt of neuriet mee, of je wilt of niet Je denkt: Krijg de pokken Er is niet tegen te knokken Je wordt mesjokke van dat stomme lied
Ik reisde alle platenwinkels af, in heel het land En kocht daar al die platen op en stak ze in de brand Mijn vreugde was van korte duur want de platenmaatschappij Perste, wegens groot succes, er weer tienduizend bij
refrain
Ik ging naar een chirurg toe en die sneed op mijn verzoek Mijn muzikaal geheugen uit en smeet dat in een hoek Ik had al afgerekend, was de deur al bijna uit Toen klonk er uit die hoek vandaan een welbekend geluid
Ik dacht: Ik ga het land uit, want dat lied, dat maakt me knots En ging naar het Zuidpoolgebied, lekker op 'n schots Eerst was het heerlijk rustig maar na drie kwartier of zo Kwam een pinguin langs met een transistorradio