Praat me niet van de zon
En van hemelen-blauw
Want ik walg van de zon
Ik min de najaarskou
Een zomerlucht kan ik niet luchten
Eens bracht Donar, de god
Op zijn bliksemend paard
Mij in vurige vaart
De liefste vrouw op aard'
Dus waarom zou ik Donar duchten

't Was november en nacht
En een donderse bui
Liep met knett'rende kracht
Te pletter op mijn pui
Een machtig vuurwerk ging beginnen
Dol van angst, grauw van kleur
Liep mijn buurvrouw op straat
En ze kwam aan mijn deur
Gekleed in nachtgewaad
Ze riep: "Ach buurman, laat mij binnen!"

"Ik ben bang als een muis
Voor het dreigende zwerk
En mijn man is niet thuis
Mijn man doet overwerk
Verdrietig is het zakenleven
Want mijn man reist in blik-
Semafleiders en gaat
Dus op pad als de blik-
Sem uit de wolken slaat
En dan zit ik alleen te beven!"

En ik dacht: Benjamin
Franklin was een genie
En ik haalde haar in
En nam haar op mijn knie
De liefde heeft haar vrees verdreven
Brave buurman, jouw vak
Was bescherming van 't dak
Zeg me, waarom vergat
Je dan je eigen plat
Dat was de blunder van je leven

Maar toen Donar verdween
Op zijn steigerend ros
Maakte zij zich meteen
Weer uit mijn armen los
En vluchtte t'rug naar eigen woning
En ze zei: "Als de lucht
Weer door vuur wordt gekliefd
En de stormwind weer zucht
Troost mij dan alsjeblieft
Je weet, er wacht je een beloning!"

Na dat bliksemse uur
Keek ik vaak naar de lucht
En beschouwde vol vuur
De kleinste wolkenvlucht
Ik liep van onweersweer te dromen
Ik schoot blij in de lach
Als 'k een cumulus zag
En ik voelde me week
Als 'k naar een circus keek
Maar zij is nooit meer t'rug gekomen

Want die avond dat ik
Haar een liefdesdroom vlocht
Had haar man al zijn blik
Met ferme winst verkocht
Zodat hij kon gaan rentenieren
En hij voerde haar prompt
Naar dat stomme gebied
Waar God Donar nooit komt
En waar het nimmer giet
En waar je nooit de storm hoort gieren

Prince van Bliksem en Kou
Blaas mijn klagelijk lied
Naar die angstige vrouw
Daar in dat warm gebied
Daar aan die domme, droge stranden
Zeg haar dat in mijn hart
Nog het bliksemvuur laait
En dat zij in mijn hart
Een bloempje heeft gezaaid
Een fakkelbloem die daar blijft branden