Ik woon tevree in de savanne
Van het mooie zwoele Kameroen
Ik behoor tot het keur der Bantoestammen
Zo zwart als roet en zonder poen

M’n vrouwen werken op de akker
Ik heb mijn verplichting in de kroeg
Om tien s’morgens word ik wakker
Uiteindelijk nog veel te vroeg

Ik heb 18 kinderen groot te brengen
Een hele toer voor mij als pa
ik had er twintig van die krengen
Maar twee kregen de cholera

Des vrijdags ga ik lekker stappen
Te voet met richting evenaar
Ja niet zo ver dat zult u snappen
Dan wordt je moe da’s even naar

Dan op een dag moet ik maar slikken
Via mijn transistorradio
Dat blank mijn leven in wil pikken
‘ontwikkeling dat mis ik zo’

Ik hoor die blanke al vertellen
Dat ik moet gaan werken op het land
Mijn mimbobomen moet gaan vellen
En koeien kopen uit zijn land

Ik hoor die blanke al gelaten
Beperk je kindertal tot twee
Ja die witte heeft makkelijk praten
Hij krijgt op tijd zijn AOW

Ik hoor die blanke mij gebieden
De palmwijn te laten staan
Mijn farm naarstig te gaan wieden
De ellende nuchter te ondergaan

Waarom laat hij mij zo vervremen
Van hoe ik leef en wat ik ben
De oorzaak van al mijn problemen
Die ligt niet hier die ligt bij hem

Natuurlijk zeg ik niet als neger
Al dit soort dingen tegen blank
Daarvoor ben ik teveel integer
En het klinkt zo als mijn stank voor dank

Maar als die blanke is vertrokken
Ergens naar Nederland of zo
Dan laat ik de palmwijn weer klokken
En verkoop ik gauw mijn radio