Kijk, je moet dingen nooit opkroppen.
Da's het stomste wat je kunt doen he.
Kijk, je gevoel he, je gevoel heeft ruimte nodig.
Je gevoel moet je uiten want als je je gevoel niet uit he, dan blijft het hier zitten zo en op een slechte dag dan spat 't eruit en dan kunnen de gekste dingen gebeuren.
Dus nooit doen, nooit opkroppen.
Agressie bijvoorbeeld, nooit opkroppen.
Ik heb zelf nou eh, vrij veel ehh agressie.
En dat komt bij mij altijd naar boven als dingen mij irriteren.
En dat kan van alles zijn he, 'n geluidje, 'n kleurtje, ouwe mensen, kinderen.
En vroeger jongen, ik kropte 't maar op.
Ik kropte alles maar op en ik werd godverdomme chagerijnig d'r van man.
En toen dacht ik ho!
't moet niet ten koste gaan van mij he.
En toen heb ik geleerd om die agressie om te zetten in daden.
Ooh, en dat bevalt mij zo goed he.

En ik moet zeggen, zeker in het begin, mijn omgeving reageerde vrij ehh, ja, paniekerig he.
Ja, die hadden allemaal zoiets van, dat kan je toch niet maken.
Kijk toch eens wat je doet.
Maar ja, da's angst he, da's angst.
En daar moe je nooit naar luisteren.
Angst is een slechte raadgever en ik voelde dat zij bang voor me zijn, maar ja, ik ben relaxed.
En dan denk ik, wat is belangrijker.

Maar door dat ik nu die overtollige spanning kwijt ben, ben ik over veel dingen ook veel helderder gaan denken.
En belangrijke dingen, wezenlijke, essentiele dingen.
Autoriteitsverhoudingen.
Da's belangrijk.
Autoriteit van de baas over de knecht, van de man over de vrouw, maar ook autoriteitsverhoudingen tussen de verschillende rassen.

Kijk, het ene ras is bijvoorbeeld heel goed in leidinggeven, terwijl het andere ras weer veel beter is met hardlopen en ritmes.
En als iedereen zich daar gewoon aan houdt is er niks aan de hand.
Da's de natuur en je bent niet sterker dan de natuur.
En ik zeg heel eerlijk, ik houd me daaraan, ja, ik houd me daaraan.
Ik zal geen wc's gaan schoonmaken, dat gaat niet, dat zit niet in mijn roots.
Da's belangrijk, je roots.

Ja, ja, god, ja god nee.
Het is vreselijk belangrijk natuurlijk he, je roots ja, in het nederlands zeggen we je wortels.
Je wortels, vreselijk belangrijk, waar je vandaan komt he.
Waar je je veilig voelt, waar je het gevoel hebt, hier zijn de mensen zoals ik.
Jouw plek voor jouw mensen, waar je dat heerlijke geborgen veilige warme gevoel.
En als ik hier vanavond zo eens om me heen kijk zo.
Misschien een paar uitzonderingen.
Maar dan denk ik mensen, wij horen bij mekaar, wij zijn een groep.
Da's ons land he, ons land ja.

En wij zijn trotse batavieren.
En 't is ons land, want heel lang geleden zijn de batavieren hier gekomen en toen zeiden ze:
"ehh, dit is ehh van ons"
Dus ja.

En we moeten ons land terug veroveren, want ze komen van alle kanten.
En wat wij moeten doen, wij moeten ons als groep sterk maken en dan moeten we al die andere groepen, de vijand zeg maar, die moeten we bij mekaar drijven.
Mannen, vrouwen, kinderen, bij mekaar en dan.. en dan...
Kapot, kapot, kapot!

En dan wordt het weer gezellig.
En nu klinkt dit alsof dit allemaal lang gaat duren en dat dit veel organisatie vergt en veel tijd gaar kosten, maar dat is 't niet.

Niet als wij samen komen. niet als wij de handen ineen slaan en schoon schip durven maken.
En ik weet dat 't kan, want als ik de kranten lees, dan lees ik daar over andere landen waar kleine groepjes tegen mekaar vechten en mekaar kapot maken voor hun ding.

Voor hun kleine, kleine, kleine, kleine ding en dan denk ik mensen: als dat daar kan?