Ach waarom huil je, Petruschka, is het je grijze haar
Valt het afscheid van je jeugd je dan zo zwaar
Zijn je droge lippen zich opeens bewust
Dat zij al zo'n lange tijd niet zijn gekust
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen
Er zijn er zo wel meer dan jij alleen

Och waarom huil je, Petruschka, is het om een woord
Dat je in je leven maar zo zelden hebt gehoord
Of is het om de mensen die jouw hart van goud
Ongevraagd tot klaagmuur hebben omgebouwd
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen
Er zijn er zo wel meer dan jij alleen

Ach waarom huil je, Petruschka, fluistert in je hoofd
Altijd weer de eenzaamheid die jou al was beloofd
Toen je als een grap van onze Lieve Heer
Schots en scheef ter wereld kwam, een nar, niet meer
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen
Er zijn er zo wel meer dan jij alleen

Je bent een spiegel, Petruschka, die aan ons vertelt
Hoe gezond en sterk wij zijn, hoe slim en welgesteld
Jij huilt onze tranen, jij draagt ons verdriet
Zonder het duister kan ook zelfs het zonlicht niet
Dus droog je tranen, Petruschka, kijk maar om je heen
Wij lachen dankzij jou en jou alleen
Wij lachen dankzij jou en jou alleen