We waren na de eerste wilde weken volkomen uitgekeken op elkaar
Met geen middel was de sleur nog te verbreken, koppie thee, een sigaret en
een sigaar
Wat hadden we om samen te bespreken, geen (??) maar alle dagen van 't
jaar
Was 't zelfs onder de warme, wollen deken weer het gladgestreken, oude
repertoire

Het was een leven zonder inhoud
Het was een leven zonder zin
Uit alles bleek dat 't een tijd was
Voor een fonkelnieuw begin
Ik belde weinig later (zij belde weinig later)
Mijn oude vriend Jan-Roel (Haar oude vriend Jan-Roel)
Want die is psychiater, en hij verklaarde ons 't ledige gevoel

"Ik weet precies wat jullie steeds bedoelen.
Neem katten, zei Jan-Roel, en neem er twee
Maar ze brabden nog al veel aan onze stoelen
En ze stonken, nee, dat viel ons niet zo mee
Toen vissen, want dat montere krioelen
Is net zo int'ressant als de tv
Maar, de leegte deed zich plotseling weer voelen
Toen'k ze door te spoelen stond op de wc

Opnieuw een leven zonder inhoud, weer een leven zonder zin
Maar, dat een dier ons niet gegund was, wou er zondermeer niet in
We zochten naar iets anders: konijnen, witte muis
We kochten salamanders, er liepen allerhande knuffels door ons huis

Een aap in huis is zelden te vertrouwen, je moet er aan gaan houwen, wat
een hint
Het beest was vies, valsaardig en verkouwen, speelde hele dagen met z'n
kleine vrind
De beo nam de hamster in z'n klauwen, de muizen vluchtten weg achter de
plint
Het was tijd om nieuwe plannetjes te bouwen, wat we nemen zouen
En het werd een kind

Het wonder van de liefde, het wonder van de min
De warmte en de vreugde, van een zorgeloos gezin
Het kindje leerde lopen, en viel van 't platdak
Nu zitten we te hopen, bij de eitjes van de wandelendetak