Voorzichtig schuifelt ie naar binnen stipt om half vier De ober zet zoals altijd het glaasje ouwe klare naast 't kleintje bier Hij doet z'n jas niet uit, oh nee, z'n hoed niet af, behalve voor een groet aan die ouwe dame die hij denkt te kennen die hem vast aan vroeger denken doet
't is zondagmiddag in Den Haag 't is zondagmiddag op 't voorhout 't is half april en met wat goeie wil lijkt 't al met al niet meer zo koud
Al veertig jaren lang dezelfde ritmegang van daar naar hier tussen het jeugdgedrang dat tussen het geluidsbehang op zoek is naar vertier Al veertig jaar of meer toch elke zondagmiddag weer dezelfde route Na meer dan veertig jaar vraag ik me af waarom of hij dat doet
't is zondagmiddag in Den Haag 't is zondagmiddag op 't voorhout 't is half april en met wat goeie wil Lijkt 't al met al niet meer zo koud
Als ik 'm vraag naar het waarom dan zegt ie met een zucht dat ie met vrouw en kind kort voor de oorlog kwam, naar holland is gevlucht dan staart ie uit het raam, is plotseling heel ergens anders dan waar ik nu ben Pas toen ie onlangs overleden is hoorde ik z'n achternaam: Cohen
't is zondagmiddag in Den Haag 't is zondagmiddag en het is koud 't is half april en et wat goeie wil is 't opeens heel stil op 't voorhout