Er was een man die dolgraag zelfmoord wilde plegen Waarom precies, dat was hem zelf niet goed bekend Hij had die drang bij zijn geboorte meegekregen Zoals een ander taalgevoel, of zangtalent En in de lente had ie enkel het verlangen Om zich aan een der groene takken op te hangen Dat is een tamelijk bescheiden wens, nietwaar? Een mens z'n lust dat is z'n leven, zeg ik maar
Alleen hij kon het niet, meteen al niet als jongen Toen hij na schooltijd dikwijls aan de spoordijk zat O, hij was ziels- en zielsgraag voor een trein gesprongen Om te vergeten, hij wist niet nauwkeurig wat Hij wou zijn vader en zijn moeder niet verdrieten En daarom liet ie de gedachte steeds weer schieten Want een geweten is iets moois, maar als je 't hebt Dan ben je wel ontzettend zwaar gehandicapt
Hij nam zich voor zijn ouders' sterven af te wachten En had geluk, ze werden geen van beiden oud Maar zie, een leven wordt bepaald door vreemde krachten En in de tussentijd was hij gewoon getrouwd Hij had een uitgebreide voorraad slaaptabletten Die hij vaak telde, als de scheem'ring aan kwam zetten.. O, hij kon makkelijk bereiken wat ie wou En toch, hij deed het niet, hij had een brave vrouw
En toen die eindelijk gestorven was na jaren Zag hij de kans tot zijn verdriet nog steeds niet schoon Om zelf die langverbeide haven in te varen: Hij was de vader van een dochter en een zoon Maar zijn geduld begon zo langzaamaan te slinken Hij was nu vastbesloten om zich te verdrinken En had de plek al uitgezocht, 't was bij een brug Hij dacht, hier doe ik het, o god maak het toch vlug
Het duurde lang voordat-ie klaar was met z'n taken Maar toen-ie voor z'n kinderen nauwelijks meer bestond Ging-ie er op een avond blij een eind aan maken En bij die brug, daar vond ie toen een zieke hond Hij had het dier het liefste ter plaatse willen worgen Maar nee, hij bleef er tot zijn laatste snik voor zorgen En gaf toen eigenlijk met tegenzin de geest Hij dacht, wat gaan ze met 'm doen, het stomme beest
Er was een man die dolgraag zelfmoord wilde plegen Waarom dat wist ie niet, al zijn er reed'nen zat Ik weet er zo al uit mijn hoofd een stuk of negen Al heb ik zelf de aandrang nooit zo sterk gehad Ach, om iets waar te maken van zijn liefste dromen Had ieder ander het vast niet zo nauw genomen Maar hoe dan ook, dat heeft die man dus wel gedaan Hij is gewoon als ieder ander doodgegaan