Natuurlijk is het ergens oorlog kanonnen maken geen muziek en vrede is er zo hard nodig een paradijs bestaat er niet aan geld kleeft er toch steeds een geurtje maar wie het heeft die ruikt het niet bloemen vertrappen dat gebeurt soms maar een vriend zien huilen kan ik niet
Natuurlijk zijn er kwade dagen en aan het eind wacht ons de dood ons lichaam blijft ons steeds verbazen we leven nog dus er is hoop natuurlijk ontrouw wordt gewoonte liefde in vele bedden ziek we kunnen elkaars geluk vermoorden maar een vriend zien huilen kan ik niet
En al die steden die vermoeid zijn door kinderen van wel vijftig jaar al onze liefdes hebben tandpijn iemand die helpt vergeet het maar de tijd blijft altijd ongenaakbaar je kan verdrinken in verdriet er is de waarheid die ons spaart maar een vriend zien huilen kan ik niet
Natuurlijk zijn we nog integer zonder het lef om jood te zijn zelfs elegant zijn als een neger kunnen we niet we zijn zo klein en al die mensen onze broeders zo zou het eigenlijk moeten zijn de werkelijkheid ze is zo droevig iemand zien huilen dat doet pijn