Vanmiddag heb ik zeker veertien dokters afgewerkt Nu zitten d'r nog vijf of zes te wachten in de hal Jawel meneer, ze komen naar mij toe zoals u merkt Ik ben dan ook een heel speciaal geval Vaak staan ze voor me in de rij, het duurt weleens een uurtje En als men ongeduldig wordt zeg ik: Niks aan te doen Vermaakt u zich maar eventjes daar in het fietsenschuurtje D'r ligt nog wel een Panorama of een Waterkampioen
Ik lijd aan hyperparathalamofibrose Dat zegt de universiteit Wie daar nog nooit gehoord heeft van die diagnose Dus van mijn hyperparathalamofibrose Die raakt op staande voet zijn baantje kwijt
Ik zeg altijd beleefd: u mag gaan zitten op die stoel U mag mij ondervragen over alles wat u ziet U mag mij ook betasten want het is voor 't goeie doel Alleen, mij kietelen, dat mag u niet En kom me niet aan boord met van die onbeschaamde vragen Hoeveel ik rook, hoe vaak ik plas, en wat voor pil ik slik In mijn huis hebben dokters zich als heren te gedragen Ik wil alleen maar van u weten: Rara, welke kwaal heb ik
Ik lijd aan hyperparathalamofibrose Dan kun je zulke dingen doen 't Is door de knapste professoren uitgeplozen Ik lijd aan hyperparathalamofibrose Dat is heel zeldzaam: een op tien miljoen
Vervolgens krijg ik van de arts natuurlijk een recept Dan roep ik soms, terwijl ik dat papiertje bestudeer Zeg, wist u niet dat u niet-te-lezen hanepoten hebt Schrijf dat nog maar eens over. Honderd keer Wanneer we aan het eind van de visite zijn gekomen Geef ik een briefje mee voor de professor van de VU Ik zeg: 't Is voor uw baas, en denk erom, niet openstomen Want wat er in dit envelopje zit, gaat namelijk over U
Ik heb geen hyperparathalamofibrose 't Is een bedenksel van mijn brein Ik was gewoon een beetje aan het fantaseren Het is onmogelijk de rollen om te keren Al zou 't voor dokters vast wel nuttig zijn