't Was oorlog, we zaten gewoon in de klas
Je was bang voor een vak waar je slecht in was
Je was bang voor een beurt, zo ineens voor 't bord
Niet bang voor de oorlog, maar voor je raport
De Duitse soldaten marcheerden maar an
De Duitse soldaten, wat zongen die dan
'Er bloeit een wit bloempje, daarginds op de hei'
Of 'In de maand mei is de winter voorbij'

We vonden 't mooi, zo'n soldatenlied
Het kwaad dat ze deden, dat kenden we niet
Maar soms was er doodsangst voor het gerucht
Van vliegtuigen, met mooi weer in de lucht
Mooi weer, dat betekende levensgevaar
In een kelder zaten we dicht bij elkaar
En de buurman speelde zo dapper voor spook
En we moesten d'r nog wel om lachen ook

We hadden, na een bombardement
Nieuw speelterrein met gras en cement
Daar speelde je dat je gesneuveld was
Dan lag je een tijdje dood in 't gras
Je maakte een voetbal of ook wel een bom
Van proppen papier, elastiekje d'r om
Het leven ging meestal gewoon maar z'n gang
Maar soms was je bang; soms ben ik nog bang