Vaarwel Marie, ik mot je gaan verlaten
Ik heb getekend bij de zeesoldaten
Ik mot gaan varen langs de hoge zee
Vaarwel Marie, je kan niet met me mee
's Nachts zal je in je bedstee om me treuren
't Is beroerd, maar ach, het mot gebeuren
Vergeet mij niet en blijf mij eeuwig trouw
Vaarwel, vaarwel Marie, je wordt nog eens mijn vrouw

Ik zal jou elke maand wat centen sturen
Daar kan je dan een kamertje voor huren
En zoek dan hier of daar een nette was
Dan heb je brood en dan ben ik in mijn sas
Of ga je liever met appelesienen venten
Kijk dan goed uit, dat kost gauw je centen
Enfin, je weet wel wat je moet gaan doen
Vaarwel Marie, hier geef ik in mijn brief een zoen

O ja, Marie, dat wou ik jou nog vragen
Jij mot geen rooie baaien rok meer dragen
En doe die krullen van je voorhoofd weg
Die staan zo raar, dat weet jij ook wel zeg
Want ga je 's avonds laat nog door de straten
Dan heeft een ieder jou zo in de gaten
Dan haalt de hele buurt je even an
En dat mag ik alleen maar doen, je lieve man

En nou vaarwel, ik heb genoeg geschreven
Toch voor ik eindig, luister nog eens even
Wanner ik in de oost mijn hachie laat
Denk dan nog dikwijl aan je trouwe kameraad
Noem dan mijn naam eens zachies in je eigen
Dan zal je tranen in je oogies krijgen
Zoen dan mijn brief, kijk mijn portret eens aan
En zeg dan: was ie maar nooit van me weg gegaan


©tekst: JH (Koos) Speenhoff