Je kan niet leven zoals jijVan heimwee spijt en souvenirs
En tranen huilen in 't geheim
En denken 'nu stopt alles hier'
Men sluit een levensboek toch niet
Bij d' eerste bladzijde verdriet
Er staat beslist nog zoveel in
En jij bent nu pas bij het begin

Leg je hoofd op mijn schouder
En blijf zolang je wil
Leg je hoofd op mijn schouder
Daarvoor heb je toch een vriend
Met een vriend aan je zijde
Komt de hoop, de moed terug
Vriendschap maakt een leven rijker
Een vriend vraagt niets terug

Je denkt 'het leven heeft geen zin'
Het wordt nooit meer als toen, nee nooit
Met foto's als herinnering
Je had ze beter weggegooid
Je sluit je op, je sluit je uit
Je drijft nog op melancholie
Je kijkt te droevig achteruit
Maar als je 't niet meer zitten ziet