Nooit zal ik vergeten hoe je ook mag hetenWant meestal zit jij hier vooraan
Als ik sta te zingen, denk ik aan vele dingen
Zie ik in je oog een traan

Mijn hart kan wel breken, ik zie je toch smeken
En ik moet je zomaar laten gaan
Als ik 's nachts naar huis rij zonder iemand naast mij
Dan denk ik vaak terug daaraan

Voor jou
Zou ik echt alles laten staan
Zou ik de duisternis ingaan
Maar ik ken niet eens je naam

Voor jou
Zou mijn deur altijd open staan
En geef ik jou mijn eigen naam
Enkel en alleen voor jou

Al die lange nachten dat ik zat te wachten
Totdat je eindelijk komen zou
Zijn allang vergeten, eten voor poëten
Omdat ik nu van je hou

Mijn hart is gebroken en ik stop met roken
Dat heb ik immers toch beloofd
Als ik 's nachts naar huis rij en jij zit nu naast mij
Voel ik mij niet meer uitgedoofd

Voor jou
Zou ik echt alles laten staan
Zou ik de duisternis ingaan
Maar ik ken niet eens je naam

Voor jou
Zou mijn deur altijd open staan
En geef ik jou mijn eigen naam
Enkel en alleen voor jou

Voor jou
Zou ik echt alles laten staan
Zou ik de duisternis ingaan
Maar ik ken niet eens je naam

Voor jou
Zou mijn deur altijd open staan
En geef ik jou mijn eigen naam
Enkel en alleen voor jou