Je vertelde eens hoe het begon
Je liep eens aan het water
De wind blies jouw gedachten toe
Over nu en over later
Het leek wat vreemd maar 't voelde goed
Alsof je na een zoektocht werd begroet
Het puzzelstuk paste perfect
Je had je eigenheid ontdekt

Want jij ging mannenvangen
En je ving er zoveel als je kon
Ja, jij ging mannen vangen
Maar vlieg er niet te dicht mee bij de zon

De kinnen recht, vol brute kracht
Door spots verlichte spierenpracht
De schouders breed, de trommen hard
Het ritueel van de mannenjacht
Gegrepen door het lijnenspel
Of anders waren het de blikken wel
Van snorremans in leer zo strak
Dat elke weerstand in jou brak

Want jij ging mannenvangen
En je ving er zoveel als je kon
Ja, jij ging mannen vangen
Maar vloog je niet te dicht onder de zon

Zo plotseling onvoorbereid
Raakte jij je meest geliefde kwijt
De dood ging rond in snelle vaart
Het leek verdomd wel oorlogstijd
De schrik sloeg jou toen om het hart
Je had argeloos het lot getart
En niemand had erbij verteld
Bij wie jij was terechtgesteld

Want jij was mannenvangen
En je ving er zoveel als je kon
Ja, jij was mannenvangen
Maar je vloog net iets te dicht onder de zon

Het was een ongelijk gevecht
De strijd zou jij nooit winnen
Je werd steeds opnieuw teruggezet
Moest steeds opnieuw beginnen
De sloop voltrok zich kil en snel
Onttrok jou aan het mannenspel
'k Weet zeker dat het daardoor kwam
Dat jij van 't leven afscheid nam

Want jij wou mannenvangen
En je ving er zoveel als je kon
Ja, jij wou mannenvangen
Vlieg maar weer terug naar de zon