We leven in een tijd van wonderen alom
Geen grenzen meer, we kunnen alles maken
Maar waarom doet het pijn en is de weg zo lang
Voordat ik jouw gevoelens aan kan raken

Je lijkt zo onbereikbaar, de spiegel is te klein:
Je ziet alleen je eigen kansen
En wie heeft nog de moed om
Een kwetsbaar mens te zijn
We kunnen ons alleen nog maar verschansen

refr.:
Want we leven voor onszelf, we zorgen voor onszelf
Maar ik wil niet weten hoe
Daarom kom ik naar je toe

De deuren zijn gesloten, we jagen op succes
Zo kunnen we de eenzaamheid verhullen
Maar dwars door onze rijkdom huilt
De leegte van het niets:
Met welvaart is geen leven te vervullen

refr.

En als ik hoor van Jezus ontbreekt me soms de moed
Om net als Hij niet steeds te
Doen wat iedereen al doet
Dus wil je me vergeven, als ik struikel, als ik val
En ik beloof je dat ik dan de minste wezen zal

Ik leg mijn scherven bij je neer
Ik hoef me niet te schamen
Huil en lach maar met me mee
Want dromen draag je samen