Als Cor Cramer uit kantoor komt
Op haar solex door de poort bromt
Is het geluk voorbij
Voor de opgesloten horde
Is het nu pas goed geworden;
Blij naar huis, behalve zij
Oh, de chef heeft het zo dikwijls kunnen merken
Als hij vroeg of zij weer over wilde werken
Zette zij verheugd haar schouders onder het kruis
Maar het werk is klaar
Dus gaat ze maar
Naar huis

Huis, dat is een kleine kamer
Op de maat van juffrouw Cramer
En ook vaak beschreid
Waar ze 's morgens heeft ontbeten
En nu karig warm zal eten;
Zij heeft kookgelegenheid
Ze ontdooit de maaltijd op het butagasje
Naast de emmer met het dagelijkse wasje
En haar tafel is voor een toch nog te groot
Dus neemt ze haar bord
Maar op haar schort
Op schoot

Slechts artikels en kohieren
Om het leven te versieren
En meer is er niet
Alles wat ze heeft te peinzen
Zijn belasting en accijnzen;
En haar weggeduwd verdriet
Juffrouw Cramer is zo saai als haar gordijnen
Net zo afgepast als de betaaltermijnen;
Altijd Juffrouw Cramer, nooit eens: Lieve Cor
Met haar rechte jurk
Zo droog als kurk
En dor

Het is al haast een maand geleden
Dat haar hospita beneden
Haar naar binnen vroeg
Voor een zomaar-eens-bezoekje
Kopje thee en nog een koekje;
Neem gerust, er is genoeg
Juffrouw Cramer werd er zonnig van van binnen
En opeens dorst zij erover te beginnen
Het kwam misschien wel van dat tweede kopje thee
Ze had een poes gekocht
Of dat boven mocht
Maar nee