Ik zal de mensheid niet opzettelijk verdrieten
En niet op vrouwen en op kleine kinderen schieten
Ik heb voor niet ene mens iets agressiefs in petto
Ik steek ook niemand in z'n rug met een stiletto
Ik heb geen zin om met geweren of pistolen
Te schieten op een andere vrouw, geen denken an
Nee, ik maak een wedje met je
Hooguit een schietgebedje
Dat ik zachtjes prevelen zal zo nu en dan

Ik sta ook niemand met een knuppel op te wachten
Ik zal de mooie slagersmeid niet verkrachten
Ik zal geen glazenwasser van z'n ladder stoten
Ik schop geen enkele keeper rechtstreeks voor z'n poten
En ook mijn buurman zal er vast niet over peinzen
Om op zondagmorgen na de eerste mis
Een oude dame dood te knijpen
Daarom kan ik niet begrijpen
Dat het overal zo'n grote rotzooi is

Vraag het alle mensen, ga de huizen binnen
Mensen willen stuk voor stuk mekaar beminnen
Ze willen allemaal een huissie in een hoffie
Ze willen allemaal een taartje bij de koffie
Vraag het iederen de vinger op te steken
Wie het geweld bemint en niemand steekt hem op
Maar morgen hangt er in de kranten
Een of andere rare tante
In een triestig donker trapportaal te bengelen aan een strop

Ik wil een niewe wereld met alleen maar lieven
Waar geen ene plaats is voor de agressieven
Waar geen kans is voor de rijke krijgsmeneren
Waar mensen wandelen in plaats van te marcheren
Waar alle mannen flirten met hun eigen vrouwen
En kinderen dansen met confetti in het haar
Waar we hopen en vertrouwen
Bruggen naar de hemel bouwen
En wie zich daar niet aan houden
Die sla ik persoonlijk in mekaar