Ze lagen van elkaar te dromen
Maar kilometers van elkaar
Omdat hij nergens aan mocht komen
Niet in haar huid, niet in haar haar
Daarvoor was zij te ingetogen
En daarvoor was hij veel te net
Maar ze zagen in elkanders ogen
Al jarenlang een huw'lijksbed

refren':
" 'k Voel me zo beklemd", zei hij
" k Voel me zo gesloten"
" 'k Voel me zo geremd", zei zij
" 'k Hou niet van dat blote
'k Ben op dat gebied zo'n stumperdje
'k Loop om alles heen in boogies
En daarom zit ik in m'n jumpertje
Met al die haakies en die oogies"

En nooit is 't 'r van gekomen
D'r was wel altijd een bezwaar
Ze lagen van elkaar te dromen
Maar kilometers van elkaar
Zij liet zich nooit 'ns lekker pakken
En hij vond zoenen niet steriel
Nu zijn 't twee vervrongen wrakken
Zij met die eeuwige schlemiel

refren'

Neem dit gebeuren toch ter harte
Want anders wordt 't hart zo koud
Neem toch een blonde of een zwarte
Die rusten wil in 't groene woud
Ik hou niet van dat diepvries-minnen
En van die achterbakse schijn
Omdat we allemaal van binnen
Precies dezelfde rakkers zijn

refren'

Ik zeg nooit 's 'rits'
Ik zegt nooit 's 'beng'
O, wat is dat sexuele
Toch verschrikkelijk eng