Een bijna lege thermoskan Het papier nog leeg en kaal Er broeit iets in mijn hersenpan Maar ik vat het niet in taal De zon schijnt op de tafel Waar de thermoskan op staat Er rijst een klein vermoeden Waar het liedje over gaat
refr.: Er is geen woord voor het gevoel Moet opstaan uit mijn luie stoel Ik wil naar buiten in de zon Wou dat het altijd zo blijven kon
Doebie dum dum dum, doebie da da da Doebie dum dum doe bie da Doebie dum dum dum, doebie da da da Doebie dum dum doe bie da
Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doebiedoebiedoebie Doe da da da
De zon gloeit in de kamer Op een blanco stuk papier Gedachten drijven uit het raam Waarom zit ik nu nog hier Een bij die zoemt van bloem naar bloem Er gonst iets door mijn hoofd De flarden van een melodie Vrolijk, lui en zondoorstoofd