Ik weet nog goed, toen in jouw blauwe ogen 't Licht nog niet voorgoed was uitgeblust Hoe we saam vaak door de velden zwierven Bloemen plukken was je grootste lust Met je blos van kinderlijke blijdschap Was je dan een lentebloem gelijk Kind, ik moet niet aan die uren denken Als ik naar je blinde ogen kijk
Iedereen vond jou zo'n lieve engel Iedereen vond jou zo'n echte schat Vreemde mensen zeiden honderd malen Dat jij zulke mooie ogen had Ik had wel zorgen in die goeie dagen Doch met jou gevoelde ik me rijk Ik twijfel nu aan hemel en aan aarde Als ik naar je blinde ogen kijk
Ja, je was de appel mijner ogen Ik hield van jou altijd het allermeest Ik heb misschien te veel van jou gehouden Ik ben wellicht te trots op jou geweest Jouw bezit was mij de grootste weelde Heel m'n hart hing aan jouw liefdeblijk Kind, ik voel zo'n eindeloos verlangen Als ik naar je blinde ogen kijk
Zie ik soms 'n bedelende blinde O, dan krimpt m'n hart ineen van pijn Ik vraag me af of dat jouw lot zal worden Als ik er eenmaal niet meer zal zijn Ik denk aan jou, als ik zo'n arme stumper Bevend dan m'n poov're aalmoes reik Kind, ik voel zo'n angst om eens te sterven Als ik naar je blinde ogen kijk