Andijvie, inspirerend is ze niet Geen rijmwoord heeft men ooit op haar ontdekt Ook heeft ze zelfs door fraai gekleurde ruiten Een vies en uiterst burgerlijk aspect Wij mogen er de ogen niet voor sluiten Dat zij het lichaam wel tot voeding strekt Maar dat is dan ook alles wat ze biedt Andijvie is voor mij geen lustobject
Misschien doet dit betoog u wat verdriet Maar ja, ook deze vogel is gebekt En als zij zijn opinie vrij mag fluiten Dan leidt dat wel eens tot een schokeffect Ik mag nochtans de waarheidsdrang niet stuiten U hoort dus nu het koele intellect In plaats van een romantisch twiet, twiet, twiet Andijvie is voor mij geen lustobject
Ze heeft de kleur van stoffig malachiet Is slijmerig en week en langgerekt Ik moet me scherp en realistisch uiten Gezien de weerzin die ze bij me wekt Toch kunnen vele mensen er niet buiten Jawel, ik heb dit feit met zorg gecheckt Wat mij betreft, ik zeg het expliciet Andijvie is voor mij geen lustobject
Het spijt me dat zo'n pessimistisch lied Vanavond aan m'n keelgat moest ontspruiten Hoe droevig kan het lot zijn dat men trekt Andijvie is voor mij geen lustobject