Een karretje langs de zandweg reed
De maan was helder, de weg was breed
De voerman zat te suffen
Hij zag niet op en hij keek niet rond
Hij wist niet hoe 't met de wereld stond
Hij zag geen crisis en geen gevaar
Hij at en hij dronk en hij dutte maar
Hij nam ellende en angst voor lief
Want hij was erg conservatief
Hij had aan de armoe van anderen lak
Hij leefde slechts voor zijn eigen zak
Hij zei: "Zeur niet dat het anders moet
Want zoals het is, is het altijd goed"
Ik wens hem wel thuis, die vrind, die vrind
Ik wens hem wel thuis, die vrind

Een karretje reed langs berg en dal
De maan werd donker, de weg werd smal
Toen werd het overrompeld
De voerman week naar Engeland
De teugels kwamen in nazi-hand
Er werd van bodem en bloed gebrald
En wie niet meedeed werd neergeknald
De eer en de trouw werden zwaar onteerd
Er werd gebrandschat, gedeporteerd
Men stal en roofde en pleegde moord
Sadistisch, zoals dat bij nazi's hoort
De nieuwe voerman vergoot ons bloed
De nieuwe orde is o zo goed
Dat zei hij wel leuk, die vrind, die vrind
Dat zei hij wel leuk, die vrind

Het karretje reed op een afgrond aan
En al wie er in zat zou zijn vergaan
Als er niet was gestreden
Maar in de kar werd goed opgelet;
Verzet is het enige wat ons redt
Er werd gestaakt en gesaboteerd
Gedoken en springstoftechniek geleerd
Geworsteld in partisanen-strijd
En illegale lectuur verspreid
De mof beet daarop zijn tanden stuk
Zo vocht het volk voor zijn geluk
En liep de kar ook gehavend door
Het volk hield haar in het goede spoor
Eens komt het weer thuis, mijn vrind, mijn vrind
Eens komt het weer thuis, mijn vrind

Het karretje keerde behouden weer
Maar toen had het eig'lijk geen voerman meer
Waar mag hij zijn gebleven
'k Wed dat je hem op zijn zetel vindt
En dat hij gewoon weer opnieuw begint
Al had hij 't vroeger ook eeuwig mis
Hij doet of hij uitgeslapen is
Wat 't volk gedaan heeft was goed en raak
Regeren is echter regeringstaak
Het volk dat streed heeft daarvan geen weet
Laat mij het weer doen, als ik vroeger deed
Bij een goede weg en een lichte maan
Zal 't met Gods hulp wel beter gaan
Hij voelt zich weer thuis, die vrind, die vrind
Hij voelt zich weer thuis, die vrind

Het karretje rijdt, maar vraag niet hoe
De mensen zijn dat gehobbel moe
Zij willen wel wat anders
Het paard is verouderd en ondervoed
En kan niet lopen zoals het moet
Aan alle vier benen hangt log en zwaar
Een bureaucratische ambtenaar
De wielen werden, dat is verkeerd
Met een soort reactiestroop gesmeerd
Het volk schreeuwt: dat duurt te lang
Wij brengen die kar wel zelf op gang
Wij willen verder, vooruit, vooruit
En kiezen wel zelf een voerman uit
Dan komen wij thuis, mijn vrind, mijn vrind
Dan komen wij thuis, mijn vrind