De kleine meid werd zeven jaar
Ik kocht een mooie pop voor haar
En in de winkel zei hij: "Mama"
Maar toen 'ie thuis, na veel gemier
Ontdaan was van het pakpapier
En 't kind hem in haar armen nam
Bleek dat er geen geluid uit kwam
Vebijsterd schudde ik de pop
Hield hem een tijdje op zijn kop
En draaide hem met kracht weer om
Doch tevergeefs, de pop bleef stom
En zei geen: "Mama"

Ik kneep, ik drukte overal
Maar wat ik deed, het hielp geen bal
Alleen de kleine meid riep: "Mama"
Ik kuste het neisje op d'r wang
Ik greep een hamer en een tang
Een schroevendraaier en een schaar
En haalde 'm helemaal uit elkaar
Uit elkaar...
De beentjes los, het hoofd eraf
De pop bleef zwijgen als het graf
Ik haalde er het zaagsel uit
Maar nog steeds kwam er geen geluid

Het feest verknoeid, de moeder boos
Mijn jarig kindje radeloos
Het werd een heel familiedrama
Om ze te troosten zei ik vlug
De pop gaat morgen weer terug
Ik heb garantie voor een jaar
En eis een puntgaaf exemplaar
Toen heb ik nijdig en onthutst
De pop weer in elkaar geprutst
Terwijl de kleine op mijn knie
Verdrietig toekeek in haar pyjama

Ik werkte door, de hele nacht
En heb de pop teruggebracht
Met deze klacht: "Hij roept geen Mama"
Een oude vrouw stond mij te woord
Zij sleepte zich met moeite voort
Doch om haar lippen gleed een lach
Want toen de pop het vrouwtje zag
Juichte hij: "Mama"
Hij keek zijn vrouwtje stralend aan
En in z'n oogjes blonk een traan
Ik ben maar zachtjes weggegaan
De pop bleef op de toonbank staan
En luidkeels riep hij mij na:
"Ik blijf bij Mama!!"