In de tijd waarvan ik nu vertellen ga
Was een vrouw nog alleen maar een dame
En ze had nog geen sex en geen NVSH
Ze kon alleen maar blozen of zich schamen
Maar zelfs in die tijd stelden kinderen de vraag
Waarop alle ouders toen zwegen
Want de ooievaar, ach
Dat was meer voor Den Haag
Hier in Haarlem was men toch niet zo verlegen
In Haarlem zei een moeder
Tot haar dochtertje: "M'n kind
Jij bent hier gebracht door de westenwind
Jij komt gewoon, al vind je 't gek
Uit de holle boom bij Kraantje Lek"

refr.:
De holle boom, de volle boom
De hoge holle toverboom
De holle boom, de volle boom
De boom bij Kraantje Lek
De holle boom, de volle boom
De hoge holle toverboom
De holle boom, de volle boom
De boom bij Kraantje Lek

Maar het meisje werd wat ouder en dacht na
En om er meer van te weten te komen
Liep ze op een lentedag de vlinders achterna
Tot waar de Blinkert oprijst uit de groene bomen
Daar liep ze verloren en eenzaam in 't rond
En kwam er langs duinen en dalen
Totdat haar een andere wandelaar vond
En ze gingen vrolijk verder, samen dwalen

Maar toen werd de hemel donker
En een regenbui brak los
En ze scholen samen in het bos
En waar was de enige droge plek
In de holle boom bij Kraantje Lek

refr.

Na het onweer en de regen kwam de volle zon
En de nevel steeg op uit de weiden
En de warme wind droogde haar natte japon
En de leeuwerik zong liedjes voor hun beiden
Ze kwam thuis in het maanlicht
En haar vader was kwaad
En hij vroeg waar ze wel had gezeten
Maar ze zei: "Beter nu laat dan later te laat"
En ze dacht: dat zullen jullie zelf wel weten
Want m'n moeder had gelijk
Ik weet nu waar je zoiets vindt
Ik haalde daar zelf m'n eigen kind
Nee, dat idee was lang niet gek
Uit de holle boom van Kraantje Lek

refr.